برنامه‌های ویزای مناطق کم‌جمعیت استرالیا (مناطق ریجنال، رجینال یا Regional) به‌منظور تشویق مهاجران متخصص به زندگی و کار در مناطق مشخص طراحی شده‌اند. این برنامه‌ها با هدف رفع کمبود نیروی کار محلی و ترویج رشد جمعیت متوازن اجرا می‌شوند، اما محدودیت‌هایی برای سفر به مناطق غیر ریجنال استرالیا برای دارندگان این نوع ویزا اعمال گردیده‌اند.
با این وضعیت، یکی از سوالات رایج متقاضیان درباره ویزای مناطق کم جمعیت استرالیا، اجازه سفر به مناطق غیر ریجنال است. اگر قصد دارید به عنوان کارمند ماهر و با دریافت ویزای کاری استرالیا (از جمله 491) مهاجرت نمایید، باید موانع و محدودیت‌های تردد به مناطق ریجنال را درنظر داشته باشید. در این نوشتار به بررسی راه‌حل‌هایی می‌پردازیم که دارندگان ویزای مناطق کم‌جمعیت استرالیا می‌توانند از آن‌ها برای جابه‌جایی و سفر به مناطق غیر ریجنال استفاده کنند.
مناطق ریجنال و غیرریجنال در استرالیا کدامند؟
پیش از اینکه به مقوله سفر با ویزای مناطق کم‌جمعیت استرالیا به نواحی غیرریجنال بپردازیم، ابتدا بایستی تفاوت بین این دو را درک نماییم. از نوامبر ۲۰۱۹، دولت استرالیا تعریف جدیدی برای مناطق رجینال (برای مهاجران) ارائه کرده است. در استرالیا، مکان‌های خارج از شهرهای بزرگ سیدنی، ملبورن و بریزبین تحت عنوان مناطق ریجنال شناخته می‌شوند.
این دسته‌بندی عمدتاً شامل شهرهای کوچکتر، شهرک‌ها و مناطق روستایی می‌شود. جالب است بدانید شهرهایی مانند پرت، آدلاید، گلد کوست، سان‌شاین کوست، کانبرا، نیوکاسل/لیک مک‌کواری، ولونگونگ/ایلاوارا، جیلانگ و هوبارت نیز از نظر مهاجرتی جزو مناطق رجینال محسوب می‌شوند.
کدام ویزاها مخصوص کار و زندگی در مناطق ریجنال استرالیا صادر می‌شوند؟
دولت استرالیا چندین ویزای خاص را جهت تشویق مهاجران به زندگی و کار حرفه‌ای در مناطق ریجنال ارائه می‌دهد که عبارتند از:
- ویزای کار منطقه‌ای (موقت) subclass 491؛
- ویزای منطقه‌ای با حمایت کارفرما (موقت) subclass 494؛
- ویزای منطقه‌ای کارمندان ماهر (موقت) subclass 489؛
- ویزای اقامت دائم (رجینال ماهر) subclass 191؛
- طرح مهاجرت با حمایت منطقه‌ای subclass 187.
پیمودن فرآیند دریافت ویزای نیروی کار ماهر استرالیا فرآیندی پیچیده است که نیازمند رعایت دقیق معیارهای قانونی و تهیه مستندات کامل خواهد بود. بسیاری از متقاضیان با چالش‌هایی همچون محدودیت‌های ویزای مناطق کم جمعیت استرالیا و ممانعت از سفر به مناطق غیر ریجنال استرالیا به منظور تحصیل و کار روبرو می‌شوند. با این حال، این موانع باعث نمی‌شوند سفر و اشتغال در نواحی غیرمنطقه‌ای به طور کامل غیرممکن باشد. همکاری با یک وکیل مهاجرتی آگاه برای اطمینان از رعایت الزامات قانونی و افزایش شانس موفقیت درخواست، امری ضروری است.
یکی از برجسته‌ترین شرکت‌های مهاجرتی در ایران یعنی مؤسسه کاریابی بین المللی رانیکا، تمرکز ویژه‌ای بر روی صدور و به جریان اندازی پرونده ویزاهای اسکیل ورکر مهاجرت به استرالیا دارد. این مؤسسه با نزدیک به دو دهه تجربه موفق و همکاری وکلای رسمی ثبت شده در سیستم MARA استرالیا، در تمامی مراحل فرایند دریافت ویزا و مهاجرت همراه شما خواهد بود.
رانیکا علاوه بر تسهیل فرآیند دریافت ویزای نیروی کار ماهر، راهنمایی‌های دقیق در مورد شرایط ویزای مناطق کم‌جمعیت استرالیا ارائه می‌دهد. به علاوه بعد از به حد نصاب رسیدن میزان اقامت و فعالیت شما در خاک استرالیا، این امکان را دارید که با دریافت مشاوره و پشتیبانی از سوی وکلای رانیکا، برای دریافت اقامت دائم (PR) اقدام نمایید و آزادانه به زندگی، تحصیل و اشتغال در خاک استرالیا بپردازید.
چگونه می‌توان با ویزای ریجنال به مناطق غیرریجنال در استرالیا سفر کرد؟
با وجود محدودیت‌های سفر با ویزای مناطق کم‌جمعیت استرالیا به نواحی غیرریجنال، تبصره‌هایی وجود دارد.
به موجب شرط 8549 برای ویزای 489 و شرط 8579 برای ویزای 491، دارندگان این دو ویزای اسکیل ورکر تنها می‌توانند به کار و تحصیل در برخی نواحی مشخص شده بپردازند. این دو شرط الزاماً به منظور جلوگیری از سفر به سیدنی یا ملبورن با ویزای ریجنال استرالیا برای مهاجران مطرح نشدهاند و افراد مجازند برای مدت مشخص، سفری به مناطق غیر ریجنال استرالیا داشته باشند.
با این حال، اگر فردی غیبت طولانی مدتی از نواحی ریجنال داشته باشد، اداره مهاجرت استرالیا رصد کاملی انجام خواهد داد تا مشخص شود آیا فرد طبق قوانین، در دوره‌های غیبت خود همچنان در ناحیه ریجنال مشغول به کار، زندگی و تحصیل بوده است یا خیر.
در صورتی که هریک از سه وضعیت زیر پیش بیاید، ممکن است اداره مهاجرت مدارک بیشتری از دارنده ویزا درخواست کند تا دلایل سفر او به خارج از مناطق رجینال را توضیح دهد:
- مجموع مدت زمان اقامت دارنده ویزای مناطق غیررجینال بالغ بر 90 روز در سال شده باشد؛
- فرد بیش از 60 روز پیوسته در مناطق غیررجینال اقامت داشته باشد؛
- یا غیبت وی از مناطق ریجنال الگوی مکرر و طولانی مدتی داشته باشد که احتمال اشتغال وی در خارج از مناطق رجینال برود.
رفع قوانین و محدودیت‌های ویزای ۴۹۱ استرالیا برای رفت و آمد
همانطور که مشاهده شد، با اینکه امکان سفر به مناطق غیررجینال برای دارندگان ویزای 491 و امثال آن وجود دارد، اما اقامت طولانی‌مدت یا اشتغال در این مناطق ممکن است شرایط ویزا را نقض کند و بر درخواست‌های اقامت دائم آینده تأثیر بگذارد. با تبدیل این ویزا به اقامت دائم 191، محدودیت‌ها از میان برداشته می‌شوند. برای تحقق این امر، فرد دارنده ویزای ریجنال باید حداقل سه سال در مناطق رجینال استرالیا اقامت داشته و در آنجا کار یا تحصیل کند. همچنین سفر به مناطق غیر ریجنال استرالیا باید در چارچوب میزان مجاز تعیین‌شده بوده و سایر شرایط مورد نیاز برای ویزای 191 را نیز رعایت کرده باشد.
جمع بندی
سفر با ویزای مناطق کم‌جمعیت استرالیا فرصتی عالی برای مهاجران است تا زندگی، کار و تحصیل در نواحی رجینال را تجربه کنند. با این حال، برای سفر به مناطق غیر ریجنال استرالیا، باید شرایط خاصی را رعایت کرد تا با قوانین ویزا مطابقت داشته باشد. رعایت این محدودیت‌ها و مدیریت مناسب سفرها به مناطق غیر ریجنال نه تنها به حفظ شرایط ویزا کمک می‌کند، بلکه مسیر را برای دریافت اقامت دائم هموارتر می‌سازد.
اگر به دنبال راهی مطمئن برای دریافت ویزای اسکیل ورکر رجینال استرالیا و تبدیل آن به اقامت دائم هستید، مؤسسه مهاجرتی و کاریابی بین‌المللی رانیکا آماده همکاری با شماست. مشاوران متخصص این شرکت، راهنمایی‌های لازم در ارتباط با قوانین سفر با ویزای مناطق کم‌جمعیت، محدودیت‌ها و امکانات ویزای منطقه‌ای و شرایط دریافت PR را در اختیار شما خواهند گذاشت و تا انتهای مسیر و ورای آن، همراه و همگام شما خواهند بود.
